یکی از نگرانی های خانم های باردار در طول دوران بارداری ابتلا به دیابت بارداری می باشد که این امر بیشتر به دلیل تغییر سبک زندگی و نوع تغذیه رخ می دهد. دیابت بارداری در واقع افزایش سطح قند خون در زمان بارداری است که در بعضی از خانم‌ها ایجاد می‌شود و معمولا بین هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری اتفاق می‌افتد.
ابتلا به دیابت بارداری به این معنا نیست که شما قبل از بارداری دیابت داشته‌اید یا بعد از زایمان هم دچار دیابت خواهید شد. با این حال دچار شدن به دیابت بارداری احتمال ابتلای شما را به دیابت نوع ۲ افزایش خواهد داد.
علاوه‌براین با مراقبت نادرست، خطر ابتلای کودک‌تان به دیابت افزایش می‌یابد و در طول بارداری و زایمان احتمال ایجاد خطراتی در شما و کودک‌تان بیشتر می‌شود.
نی که در بارداری‌های قبلی خود به دیابت مبتلا شده‌اند، ریسک ابتلا به هیپوگلیسمی و هایپرگلیسمی در آنها شایع‌تر است. دیابت بارداری عوارض خود را دارد که بسته به نوع آن متفاوت است.
هیپوگلیسمی: هیپوگلیسمی زمانی که میزان گلوکز خون کم باشد، اتفاق می‌افتد. زمانی که این ماده در خون پایین بیاید، بدن انرژی لازم را نخواهد داشت. همچنین در این شرایط تاری دید و خستگی غیرعادی هم ممکن است دیده شود. گاهی هم شرایط جسمانی و روحی به طور ناگهانی تغییر پیدا می‌کند. برای اینکه این شرایط در فرد ایجاد نشود باید نکاتی را مد نظر قرار داد:
وعده‌های غذایی را در موعد مشخص مصرف کنید.
به هیچ وجه به فکر نخوردن غذا نباشید.
از پرس‌های کوچک غذا و با مواد مغذی کم دوری کنید و به اندازه بخورید.
فعالیت‌های فیزیکی را بیش از حد نیاز انجام ندهید.
به طور کلی هیپوگلیسمی با خوردن یا نوشیدن هر ماده غذایی که قند داشته باشد، مثل آب پرتقال درمان می‌شود.
هایپرگلیسمی : زمانی که در بدن، هورمون انسولین به میزان کافی وجود نداشته باشد یا نتواند از این هورمون به درستی استفاده کند، هایپرگلیسمی اتفاق میفتد. اگر همیشه تشنه هستید، به طور ناگهانی دچار کاهش وزن می‌شوید و زیاد از حمام استفاده می‌کنید به دنبال درمان هایپرگلیسمی باشید.
تعادل را به مصرف مواد بازگردانید
مشکل دریافت انسولین را برطرف کنید
استرس را کنار بگذارید
برای سلامت بیشتر، مراقب بیماری باشید
حرکات فیزیکی خود را بیشتر کنید
به طور کلی هایپرگلیسمی با اضافه کردن دز انسولین به خون درمان می‌شود
درمان دیابت بارداری و تزریق انسولین باید تحت نظر پزشک انجام شود
دیابت بارداری در 3 تا 6 درصد ن باردار دیده می شود و معمولا در سه ماهه دوم بارداری خود را نشان می دهد. اگرچه نشانه های این نوع دیابت مانند انواع دیگر دیابت است، اما برخی نشانه های خاموش نیز حاکی از ابتلا به دیابت بارداری هستند:
فرد باردار مبتلا به دیابت بارداری دچار تشنگی زیاد می شود، زیرا بدن برای رقیق کردن گلوکز بالا در خون، آب و مایعات بیشتری طلب می کند. همچنین بدن برای رقیق کردن خون، مایعات را از بافت ها به سمت خون بیرون می کشد؛ به عنوان مثال آب عدسی چشم را خارج می کند. این عمل مسیر تمرکز بینایی را تحت تاثیر قرار داده و باعث تاری دید می شود.
مصرف زیاد مایعات در اثر تشنگی زیاد باعث می شود زن باردار ادرار زیادی از بدن دفع کند. همچنین پرادراری یکی از علائم دیابت است، زیرا کلیه ها با افزایش حجم ادرار می خواهند قند اضافی را از خودشان دور کنند. دادن آزمایش ادرار میزان بالای گلوکز را در ادرار مشخص می کند.
خستگی در دوران بارداری کاملا طبیعی است و آنهم به دلیل تغییرات هورمونی. بنیاد ملی خواب آمریکا اعلام کرده که 78 درصد ن باردار دچار اختلالات خواب هستند. با این حال خستگی بیش از حد می تواند نشان دهنده ابتلا به دیابت بارداری باشد. اگر سلول های بدن نتوانند از هورمون انسولین استفاده کنند، در نتیجه گلوکز نمی تواند وارد سلول ها شود و میزان آن در خون بالا می رود در نتیجه بدن مجبور می شود برای تامین انرژی مورد نیاز سلول ها، عضلات و ذخایر چربی بدن را بسوزاند. بنابراین زن باردار در اثر کاهش بافت ها و عضلات بدن دچار کاهش وزن و خستگی و بی حالی دائمی می شود، چون این عمل باعث می شود بدن انرژی بیشتری مصرف کند.
با توجه به آمارهای آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، 74 درصد از ن باردار این دو علامت را حین بارداری تجربه می کنند و آنهم به دلیل افزایش تولید هورمون های خاص. با این حال تهوع و استفراغ دائمی می تواند نشانه ای از ابتلا به دیابت بارداری نیز باشد چون زمانی که قند خون به عنوان سوخت در بدن استفاده نمی شود، منجر به تجمع مواد سمی به نام کتون شده و حالت تهوع و استفراغ را تشدید می کند. تست های آزمایشگاهی برای تشخیص این که تهوع ناشی از بارداری است و یا دیابت بارداری، موجود هستند
پرخوری از علائم دیابت بارداری است، ولی علی رغم آن زن باردار ممکن است دچار کاهش وزن شود. بدن در پاسخ به میزان بالای هورمون انسولین در خون، انسولین بیشتری را تولید و ترشح می کند. یک تاثیر انسولین این است که اشتها را زیاد می کند، در نتیجه میزان بیشتر انسولین، گرسنگی را بیشتر می کند.
زمانی که بیماری دیابت توانایی مبارزه بدن با عفونت ها را کم می کند، زن باردار دچار عفونت های مکرری در مثانه، واژن و پوست می شود. گلبول های سفید خون از بدن در برابر باکتری ها دفاع می کنند، ولی با افزایش قند خون در دیابت، این گلبول ها نمی توانند به طور طبیعی عمل کنند. در نتیجه قدرت دفاعی بدن کم می شود. همچنین یک خانم باردار مبتلا به دیابت بارداری می تواند دچار عفونت قارچی در واژن یا پوست شود. دیابت باعث رشد زیاد قارچ کاندیداآلبیکانس می شود، در نتیجه فرد دچار عفونت های مکرر قارچی می گردد.
یک زن باردار به طور متوسط در سه ماهه دوم بارداری، نیم کیلوگرم وزن در هفته اضافه می کند، ولی اگر خیلی بیشتر وزن اضافه کرد، افزایش وزن او متوقف و یا وزنش کم شد، باید به پزشک متخصص خودش مراجعه کند.
اگرچه خر و پف در دوران بارداری به دلیل تورم طبیعی در این دوران شایع است اما می تواند نشانه ای خاموش از ابتلا به دیابت بارداری نیز باشد. به همین دلیل مهم است که در صورت ابتلا به آپنه انسدادی خواب در این دوران از نظر تشخیص ابتلا به دیابت بارداری، به پزشک مراجعه کنید.
علت اصلی دیابت بارداری مشخص نیست. اما احتمالا هورمون‌ها در ایجاد آن مؤثرند. در زمان بارداری بدن شما بعضی از هورمون‌ها را بیشتر تولید می‌کند
هورمون‌هایی که مقاومت به انسولین را افزایش می‌دهند. این هورمون‌ها روی جفت تأثیر می‌گذارند و مانع از سقط جنین می‌شوند. با گذشت زمان مقدار این هورمون‌ها در بدن‌تان افزایش می‌یابند و درنتیجه ممکن است سبب ایجاد مقاومت به انسولین شوند. انسولین هورمونی است که سطح قند خون بدن را تنظیم می‌کند.
انسولین کمک می‌کند تا گلوکز مورد نیاز برای تولید انرژی، از طریق خون وارد سلول‌ها شود. بدن در زمان بارداری کم‌کم نسبت به انسولین مقاوم می‌شود و میزان گلوکز بیشتری در جریان خون باقی می‌ماند. اگر مقاومت به انسولین شدت پیدا کند، سطح قند خون غیرطبیعی می‌شود. این موضوع منجر به دیابت بارداری می‌شود
دیابت بارداری | ۹ نشانه دیابت بارداری و راه های درمان آن
رژیم غذایی کتوژنیک چیست؟ فواید و عوارض آن را بشناسید